Dornfelder - jedna z nowych odmian, uprawiana głównie w Hesji Nadrenii i Palatynacie.Sok owoców tego szczepu jest bardzo ciemny i umożliwia produkowanie dobrze wybarwionych, cięższych win czerwonych. Ciemny sok stanowi sporą rzadkość, bo miąższ i sok odmian czerwonych z reguły jest biały - to ciemne skórki nadają czerwonym winom ich barwę. Dornfelder dobrze nadaje się również do starzenia w beczkach dębowych. Jest stosunkowo łatwy w uprawie, bardziej odporny na choroby, wcześniej dojrzewa niż wiele innych odmian, ma jednak wyższe wymagania co do gleby i jest mniej mrozoodporny. Zyskał jednak dużą popularność w regionach, w których dotychczas produkowano jedynie wina białe.

Jeśli pozwolić mu swobodnie rosnąć będzie dawał duży plon. Dlatego też wielu winiarzy, gdy owoce zaczynają dojrzewać, odcina niektóre grona, aby plon zredukować i tym samym wspomóc koncentrację substancji aromatycznych w pozostałych gronach. Dornfelder daje ciemne wina o aksamitnej teksturze, często o posmaku śliwek, wiśni lub jagód, niekiedy o lekko kwiatowym aromacie. Wina te są zazwyczaj postarzane w beczkach dębowych.

Z odmiany tej produkuje się najczęściej wina wytrawne, czasem także półwytrawne. Spotyka się dwa wiodące rodzaje win z tego grona. W pierwszym podkreśla się intensywne aromaty owocowe i wino to wprowadza się wcześnie na rynek. W drugim winiarze stawiają na dojrzewanie wina w dużych bądź małych beczkach dębowych (barrique). Dojrzewanie bardziej podkreśla garbniki i strukturę wina i tłumi aromaty owocowe. Dornfelder ma zazwyczaj głęboką, ciemną barwę. Wina musujące czy różowe wyprodukowane z Dornfeldera są rzadkością. 

Dornfeldery, tak jak i inne wyraziste wina czerwone są doskonałe na chłodniejszą porę roku, zwłaszcza, gdy były przez pewien czas leżakowane. Wtedy pasują do zdecydowanej w smaku pieczeni, dziczyzny czy sera. Z drugiej strony owocowe warianty tego wina z ostatniego zbioru, nawet lekko schłodzone, świetnie sprawdzają się w lecie.