Carmenère - nazwa tego szczepu wywodzi się od słowa "carmine" - karminowy i nawiązuje do ciemnoczerwonej barwy wina, które z niego powstaje.

Na przełomie XVIII i XIX wieku Carmenère był powszechnie uprawiany w regione Medoc we Francji. Pod koniec XIX stulecia emigranci udający się do Chile zabrali ze sobą jego sadzonki sądząc, że zabierają Merlota.

Tymczasem szalejąca w Europie epidemia filoksery (żółtej mszycy atakującej korzenie winorośli) wyniszczyła praktycznie wszystkie krzewy tej odmiany. Ocalały w zasadzie tylko egzemplarze przewiezione do Chile, bowiem tutaj filoksera nie dotarła. Rosły w nowej ojczyźnie w najlepsze, tyle tylko, że zakamuflowane jako Merlot. Długo trwały perypetie związane ze zdemaskowaniem tego kamuflażu, ale pod koniec XX wieku w końcu się to udało.

Dziś Carmenère jest sztandarowym szczepem chilijskim dającym niezwykłe wina: ciemno-karminowe, bardzo owocowe w smaku i zapachu. Garbnik jest w nich łagodny, prawie aksamitny, natomiast wyczuwalne nuty przypraw dodają winom charakteru.

Wina są na ogół dość lekkie, ale pasujące do mięs: kaczki, gęsi, wołowiny i niezbyt tłustej wieprzowiny z sosami naturalnymi bądź grzybowymi. Bardzo ładnie starzeją się w beczce, mają typowe nuty jeżyn, wiśni, śliwek, cynamonu, również kawy, czekolady, tytoniu, a nawet suszonych pomidorów i papryki.